Terier Walisjki
Brytyjski Kennel Club wpisał teriera walijskiego na listę ras zagrożonych wyginięciem. Rocznie rodzi się około 300 szczeniąt tej rasy, podczas gdy w przypadku popularnych ras liczba ta sięga dziesiątek tysięcy.
Opis rasy terier walijski
Rasa ta nie jest szczególnie popularna, choć ma oddanych miłośników. Prezydent John F. Kennedy szczególnie cenił tę rasę, a towarzyszył mu pies imieniem Charlie.
Historia
Teriery walijskie były pierwotnie hodowane w Wielkiej Brytanii do polowania na mniejsze zwierzęta: lisy, borsuki, wydry, zające oraz do tępienia gryzoni. Pochodzą od nieistniejących już ras, takich jak staroangielski terier i czarny terier podpalanego szorstkowłosego, znanych w Anglii i Walii od XIII wieku. Rasa została po raz pierwszy opisana jako terier walijski w 1738 roku pod nazwą Carnarvonshire Welsh Terrier. Ich pochodzenie wiąże się z migracją Celtów na Wyspy Brytyjskie, spowodowaną inwazją Rzymian. W 1886 roku rasa została oficjalnie uznana, co wpłynęło na zwiększenie uwagi nie tylko na użytkowość, ale i na wygląd psa. Dodatek genów foksterierów szorstkowłosych poprawił standard rasy, nadając jej elegancji. Terier walijski został oficjalnie uznany przez FCI 23 października 1954 roku.
Podstawowe informacje o terierze walijskim
- Kraj pochodzenia: Wielka Brytania
- Numer wzorca FCI: 78
- Waga: 9 – 10 kg
- Długość życia: 12 – 14 lat
- Charakter: Przywiązany, posłuszny, łatwy do prowadzenia. Wesoły, pełen temperamentu, rzadko bojaźliwy.
Wygląd
Terier walijski ma zwartą i proporcjonalną budowę, jego sylwetka wpisuje się w kwadrat. Pies ma krótki grzbiet, silne, umięśnione kończyny oraz płaską głowę ze słabo zaznaczonym stopem. Małe, ciemne oczy w kształcie migdałów, uszy w kształcie litery V ustawione są ku przodowi, przylegając do policzków. Grzbiet jest krótki, klatka piersiowa głęboka, a lędźwie mocne. Ogon dobrze osadzony, ciało podpierają mocne nogi z małymi, okrągłymi kocimi łapami. Szata teriera walijskiego jest bardzo gęsta i obfita: na tułowiu szorstka, z obfitym podszerstkiem, na łapach i kufie dłuższa i bardziej miękka. Umaszczenie może być czaprakowate, czarno-podpalane lub szaropłowe z podpalaniem.
Charakter
Terier walijski jest psem pełnym życia, wymagającym codziennej dawki ruchu i aktywnej zabawy. Jest bardzo inteligentny, dobrze się szkoli, choć czasem bywa uparty. Ma naturę łowcy, co oznacza, że na otwartych terenach powinien być prowadzony na smyczy. Jest przyjazny i życzliwy wobec rodziny, ale nieufny w stosunku do obcych. Śmiały, odważny i gotowy do pracy, potrafi właściwie ocenić sytuację i sobie z nią poradzić. Uwielbia zabawy i nie jest psem spokojnym – pozbawiony aktywności sam jej zacznie szukać. Jest bardzo przywiązany do swoich bliskich i obdarza ich uczuciami.
Socjalizacja szczeniąt teriera walijskiego
Prawidłową socjalizację można przeprowadzić, korzystając ze Złotej Dwunastki Margaret Hughes:
- Poznaj psa z 12 różnymi powierzchniami.
- Baw się ze szczeniakami przy użyciu 12 różnych przedmiotów.
- Zapewnij szczeniętom kontakt z 12 różnymi osobami.
- Poznaj szczeniaki z 12 różnymi miejscami w domu.
- Zaprezentuj 12 różnych domowych odgłosów.
- Poznaj psy z 12 szybko poruszającymi się obiektami.
- Poddaj szczenię 12 różnym wyzwaniom.
- Przyzwyczaj psa do 12 różnych sposobów dotykania.
- Zapoznaj psa z jedzeniem z 12 misek o różnych fakturach i kształtach.
- Podaj psu jedzenie w 12 różnych pomieszczeniach.
- Przedstaw szczeniaka co najmniej 12 różnym psom.
- Pozostawiaj psa co najmniej 12 razy samego na czas od 5 do 45 minut.